Wino ze szczepu Garganega

Garganega

Garganega to winorośl późno dojrzewająca, najbardziej znana ze współtworzenia wina Soave oraz Gambellara. Największe uprawy tego białego szczepu znajdują się na północy Włoch, w okolicy Wenecji oraz Werony, a także na oddalonej o niemal tysiąc kilometrów Sycylii. Wina produkowane z tej odmiany są przeważnie trunkami wytrawnymi, choć zdarzają się i wina słodkawe. Cechami wspólnymi odmiany Garganega, nieważne czy uprawianymi na północy, czy na południu Italii, są charakterystyczne nuty migdałowe i marcepanowe, zapach moreli oraz kwiatów brzoskwini. Szczep ten, chociaż słabo rozpoznawalny poza Włochami, ma długą tradycję, która sięga czasów antycznych. Garganega może także być częścią win musujących, a także tych wyraźnie słodkich.

Garganega: wino

Z odmiany Garganega w znakomitej większości produkuje się wina wytrawne. Najbardziej rozpoznawalnymi winami, które bazują na szczepie są Soave i Gambellara. Soave wytwarza się w winnicach na wschód od Werony. To orzeźwiające wino zyskało dużą sławę w połowie minionego stulecia dzięki orzeźwiającym właściwościom i lekkim, owocowym smaku. Na północy Włoch to białe wino popularnością przebija tylko Pinot Grigio. Wino Gambellara produkuje się z kolei dalej na wschód od Soave, również w prowincji Verona. Jest podobne do Soave, choć mniej znane ze względu na liczbę produkujących je winnic. Te znajdują się na wzgórzach i zboczach gór, co naturalnie zmniejsza ich ilość. Tak jak w przypadku Soave, również w tym winie wyczuwalne są nuty cytrusów, migdałów oraz pikantnych akordów. Chociaż Gambellarę tworzy się głównie ze szczepu Garganega, dopuszczalne są kilkuprocentowe domieszki innych szczepów, zwłaszcza Trebbiano. Szczep Garganega pozwala również na produkcję win słodkich. Aby tak się stało, grona te muszą zostać zebrane stosunkowo późno, aby z lekko podsuszonych owoców można było wytworzyć trunek podobny do nektaru, z wyraźnymi nutami miodowymi i tropikalnymi, akordami kandyzowanej skórki cytrusów oraz szczyptą pikanterii.