Whisky Bell’s – kilka istotnych faktów o niej!

Bell’s to powszechnie znana i lubiana szkocka whisky typu blended należąca do olbrzymiej spółki produkującej napoje alkoholowe Diageo. Charakter tej whisky odzwierciedla klimat Szkocji – nieco słodki, trochę krnąbrny, z pieprznym finiszem. Bell’s whisky należy do grona najlepiej sprzedających się blendów o wysokiej jakości i niskiej cenie, czyniąc ją niemalże bezkonkurencyjną. Jaka historia kryje się za powstaniem marki Bell’s? Tego dowiesz się z naszego artykułu.

Bell’s whisky – esencja Szkocji zamknięta w butelce

Marka Bell’s whisky to spuścizna, którą zostawił po sobie Arthur Bell wraz ze swoimi synami. Firma przez lata zajmowała się skupowaniem destylatów (jak i samych destylarni), z których tworzona była whisky typu blended. Czym charakteryzuje się blended whisky? Przede wszystkim sposobem produkcji. Whisky mieszana powstaje poprzez kupażowanie kilku różnych destylatów. Z reguły produkuje się ją w kolumnach destylacyjnych, chociaż zdarzają się odstępstwa od reguły. W skład whisky blended wchodzą różne single malt whisky oraz whisky zbożowa (grain). Tak powstała mieszanina charakteryzuje się bardziej przystępnym w odbiorze smakiem, jednak jej nuty aromatyczne są mniej wyczuwalne, chociaż niektóre blendy potrafią zaskoczyć swoją złożonością nawet największych przeciwników mieszanych whisky. Whisky typu blended jest również tańsza w produkcji, ponieważ nie musi być poddawana długiemu starzeniu w beczkach, a używane do jej produkcji beczki napełniane są kilkukrotnie. W whisky blended znajdziemy od 15 do 30 procent destylatu single malt oraz od 70 do 85 procent destylatu z innego rodzaju zbóż. Obecność żyta, pszenicy czy kukurydzy pozwala uzyskać stabilną i łagodną whisky, która doskonale nadają się do picia w dosłownie każdej postaci – solo, z lodem czy colą. Skoro wyjaśniliśmy już, w jaki sposób powstaje mieszana whisky, warto zagłębić się nieco w historię samej Bells whisky.

W 1840 roku młody, pasjonujący się gorzelnictwem Arthur wraz z Thomasem Sandemanem, który trudnił się handlem alkoholami, rozpoczęli eksperymenty z produkcją własnej whisky. 11 lat później właściciel jednej z okolicznych firm produkujących whisky, James Roy, zaproponował im wejście w spółkę. W taki sposób powstała firma Roy&Bell, która działała pod przewodnictwem Roya do jego emerytury. Po jego odejściu Artur przejął firmę i podjął się sprzedaży dwóch blendów, w których skład wchodziły słody z kilku różnych destylarni. W 1865 roku ze spółki został wyrzucony Sandeman, ponieważ wyszło na jaw, że za plecami wspólnika skupował słody i sprzedawał whisky. Firma przechodziła chwilowy kryzys finansowy, który skończył się wraz ze spłatą pożyczki, jaką Bell zaciągnął, by odkupić udziały Thomasa w firmie.

Kilka lat później (w 1889 roku) Arthur zaprosił do współpracy swojego najstarszego syna, by wspólnie skupywać najlepszą whisky do produkcji własnego blendu. W 1896 roku do zarządu firmy dołączył młodszy syn Arthura i tak wykształciła się firma znana dziś jako Arthur Bell & Sons. Marka Bell sukcesywnie zwiększała swój udział w szkockim rynku whisky, a także na rynkach zagranicznych – głównie w Australii, Nowej Zelandii i na półwyspie Indyjskim. Nie odnosiła ona spektakularnego sukcesu, ponieważ Arthur nie zgadzał się na zwiększenie środków na marketing. Whisky Bell’s sprzedawana była pod nazwą Extra Special, która nie zapadała w pamięć ani nie zachęcała potencjalnego kupca do zakupu. Sytuacja ta zmieniła się po śmierci Arthura w 1900 roku – podjęto pierwsze poważne próby stworzenia kampanii reklamowych, a pierwszym krokiem była zmiana nazwy na Bell’s. W 1904 roku została wyprodukowana pierwsza whisky marki Bell’s z nazwą firmy na etykiecie.

Firma prężne rozwijała się aż do pożaru składu celnego przy Canal Street, wskutek którego zniszczone zostały budynki i niemalże wszystkie butelki whisky należące do marki. Ta sytuacja skłoniła synów Arthura do zmiany formy firmy na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W 1921 zakupili oni małą rozlewnię whisky w Leith, która pełniła funkcję głównej rozlewni aż do 1967 roku. Kolejne 10 lat były dla marki bardzo łaskawe z uwagi na koniec prohibicji w Stanach Zjednoczonych, dzięki której whisky Bell’s była masowo importowana na tereny Ameryki Północnej. Szkocka whisky Bell’s stała się rozpoznawalna dopiero w 1932 roku, gdy weszła w posiadanie firmy P. Mackenzie & Co. Distillers, a także dwóch destylarni z regionu Speyside – Dufftown i Blair Athol, wchodzących od tej pory w skład blendów marki. W 1936 roku firma Bell’s zakupiła gorzelnię Inchgowe należącą do rady miejskiej miasta Buckie. W czasie II Wojny Światowej zmarł najstarszy syn Arthura Bella, a kontrolę nad firmą przejął księgowy William Govan Farquharso.

Pod kierownictwem Farquharso firma przeszła olbrzymie zmiany. Przebudowano należące do spółki destylarnie, zwiększając liczbę destylatorów. W samym Blair Athol liczba destylatorów wzrosła o połowę, co pozwoliło marce Bell’s znacznie zwiększyć produkcję whisky. Po śmierci Williama w 1973 roku prezesem firmy został Raymond Miquel, który zajął się głównie finansami. Obniżył on znacznie koszty produkcji, poprawił również produktywność i wydajność wśród pracowników destylarni. Za jego rządów marka Bell’s weszła w posiadanie kolejnych destylarni – Pittyvaich i Lowland. W połowie lat 80. XX wieku whisky Bell’s stanowiła 35% rynku brytyjskiego, była ona również najlepiej sprzedającą się whisky typu blend w całej Szkocji. Rok 1985 był dla marki Bell’s kluczowy – została ona sprzedana właścicielowi irlandzkiego browaru Guinness, a rok później włączona do międzynarodowej spółki alkoholowej Diageo. Skoro wiesz już, jak powstała Bell’s whisky, warto opowiedzieć co nieco o tym, co kryje się na dnie butelki.

Whisky z dzwoneczkiem to mieszanina aż 35 różnych whisky typu single malt i zbożowych. Podstawą do jej stworzenia jest słód z destylarni Blair Athol, ale równie spory udział w profilu smakowym mają destylaty z Inchgower, Glenkinchie, Dufftown oraz Caol Ila. W latach 70. sercem tej whisky były słody produkowane w destylarni Pittyvaich. Produkowane przez markę Bell’s trunki charakteryzują się słodkim aromatem, w którym odnajdziemy nuty kandyzowanych owoców, kwiatów, wanilię, orzechy, odrobinę przypraw korzennych (głównie cynamon i imbir), a także delikatny torf. Butelki zdobione są etykietami, na których znajduje się portret założyciela destylarni, a także jego podpis i slogan marki: „Afore ye go”, oznaczający w wolnym tłumaczeniu proste „napijmy się”. W portfolio marki Bell’s znajdziemy kilka różnych destylatów, a każdy z nich musi łączyć w sobie cechy wszystkich regionów szkockiej whisky. W butelce Bell’s znajdziemy zatem miękkość i łagodność regionu Lowland, deserowe nuty odzwierciedlające region Speyside, miód i toffi charakterystyczny dla wypustów z Highlands oraz odrobinę dymu i torfu z Islay. Obecnie w regularniej sprzedaży dostępne są tylko 2 destylaty marki Bell’s – Orginal oraz Spiced. W wyspecjalizowanych sklepach możemy spotkać wersje kolekcjonerskie np. 12-letnią whisky marki Bell’s wyprodukowaną w latach 80., czy bożonarodzeniowe wersje whisky sprzedawane w ceramicznych butelkach o kształcie dzwoneczka. Jak pić i serwować whisky Bell’s? Dowiesz się tego z kolejnego akapitu.

Bell’s whisky 1l – wdzięczny kompan każdego fana whisky

Whisky produkowana przez markę Bell’s należy do grona niezwykle lubianych i chętnie pijalnych blendów. Sprzedawana jest dosłownie w każdej możliwej wielkości – od małych 200 mililitrowych buteleczek aż do litrowych. Zanim jednak przejdziemy do kwestii cen i pojemności, warto przybliżyć trochę profil smakowy i aromatyczny poszczególnych destylatów Bell’s whisky.

Podstawowa wersja whisky marki o nazwie Bell’s Original (niegdyś Extra Special) to typowy reprezentant deserowej whisky o bursztynowej barwie. W nosie mocno zbożowa, z kwiatowo-ziołowymi nutami. Gdzieś w tle wyczuć można aromat torfu, jednakże jest on tylko przelotny. Whisky ta zyskuje w rozcieńczeniu z wodą – wyczuwalny jest wtedy subtelny zapach miodu spadziowego. W smaku Bell’s Original jest łagodna i słodka. Pijąc ją, poczujemy smak orzechów laskowych oraz cynamonu w połączeniu z rodzynkami, gruszkami i dojrzałymi jabłkami. Finisz tej whisky nie jest długi, nie jest też mocno alkoholowy (co czasem zdarza się przy blendach z tej półki cenowej), raczej delikatnie pieprzny i dębowy. Co niektórzy wyczują w nim odrobinę dymu, ale jest on bardzo, bardzo subtelny. Całość zabutelkowana jest z mocą 40% alkoholu.

W sprzedaży znajdziesz również Bell’s Spiced, która w zasadzie nie jest whisky, a likierem na bazie whisky. Wersja ta wypuszczona została na rynek Europy Wschodniej oraz Środkowej i nie jest dostępna w innych krajach. Aromat tegoż likieru jest bardzo przyjemny – znajdziemy w nim nuty wanilii, czekolady, jabłka i cynamonu. W smaku bardzo deserowy, kojarzący się z szarlotką bądź jabłecznikiem. To idealny dodatek do wszelkiego rodzaju deserów!

Na rynku kolekcjonerskim znajdziesz także whisky Bell’s w wersji 5-letniej, w której skład wchodzą destylaty Glenlivet oraz Pitlochry. Jeżeli już będziesz miał okazję spróbować tego trunku, zapewne uderzy cię głębia smaku i aromatu. W nosie łagodny, z nutami płatków zbożowych, wanilii, siana, prażonych orzeszków ziemnych i brązowego cukru. Na języku mocno karmelowy, z wyczuwalnymi nutami prażonych jabłek, grzanek, masła i białego pieprzu. Finiszuje średnio długo i mocno korzennie.

Jeśli przeszukasz Internet, na pewno wpadniesz na limitowaną edycję Bell’s 12 yo wyprodukowaną jeszcze w latach 80. ubiegłego wieku. W środku pękatej butelki o typowej dla tamtych czasów etykiecie znajdziemy destylaty pochodzące z Blair Athol, Dufftown, Inchgower oraz Linkwood, a także destylat zbożowy z Cameronbridge. Whisky ta ma bardzo ciekawą budowę – w nosie wyczuć można nuty mlecznych krówek, gruszek, skórek pomarańczy, płatków zbożowych i dymu, natomiast w smaku wyczuwalne są nuty duszonych śliwek, toffi, syropu klonowego, jabłek, brzoskwini, imbiru oraz dębiny. Finisz jest gładki i zadziwiająco owocowy z zanikającym dymnym posmakiem.

Opisując kolekcjonerskie destylaty marki Bell’s, nie sposób nie wspomnieć o serii bożonarodzeniowej produkowanej od 1930 roku. Wszystkie butelki z tej limitowanej edycji są wykonane z porcelany, a ich kształt przypomina dzwoneczek. Wśród whisky z edycji bożonarodzeniowej znajdziemy między innymi Bell’s Alexander Bell 8 yo 2000 i Bell’s Christmas Decanter 2002 James Watt 8 yo. Wersja z roku 2000 kryje w sobie niezwykle ciekawe nuty smakowe i aromatyczne – znajdziemy w niej kwiaty, aromat wiosennej łąki, świeżych ziół, jabłek, toffi, agrestu, migdałów i śliwek. Jeśli uda Ci się upolować wersję z 2002, zachwyci Cię podobną podstawą aromatyczną, do której dołączą aromaty dymu i przypraw korzennych. Bez zwątpienia whisky marki Bell’s to blendy godne uwagi. Wersja podstawowa whisky Bell’s Original to zwyczajowo koszt ok. 40 złotych za butelkę, co czyni ją niezwykle przystępną cenowo. Kupując whisky z edycji limitowanych, należy przygotować się na spory wydatek – wersje bożonarodzeniowe w porcelanowych butelkach potrafią kosztować nawet 600 złotych za butelkę! W jakich pojemnościach możemy kupić opisywane przez nas whisky marki Bell’s?

Na sklepowych półkach znajdziesz Bell’s whisky 1l, która znakomicie sprawdzi się w roli podarunku na parapetówkę, a także standardową wersję Bells whisky 700 ml i kieszonkową Bells whisky 200ml. Gdzie najlepiej szukać Bell’s whisky? Rzecz jasna w sklepie Lidl!

Bell’s whisky w sklepach Lidl

Chociaż Bell’s jest jedną z najlepiej sprzedających whisky na rynku szkockim, to w Polsce nie jest ona tak mocno popularna. Raczej nie znajdziesz jej w osiedlowym sklepie. Jeśli masz ochotę spróbować whisky Bell’s, to nic straconego. Destylaty z dzwoneczkiem dostępne są w sieci sklepów Lidl. Z niezwykłą łatwością zarezerwujesz je na naszej stronie.

Jeśli już wszedłeś w posiadanie swojej Bell’s whisky z Lidla, zapewne zastanawiasz się, z czym ją wypić. Z reguły whisky typu blended pija się rozcieńczone wodą i lodem, ale równie często dodaje się do niej coli. Naszym zdaniem whisky ta nadaje się również do picia saute, w temperaturze pokojowej, gdyż nuty alkoholowe są w niej bardzo ładnie zamaskowane. Gdy masz ochotę na odrobinę szaleństwa, polecamy przygotowanie koktajli na bazie Bell’s whisky. Klasyczne Whisky Sour z białkiem jaja kurzego i angosturą na pewno skradnie Twoje serce. Masz ochotę na coś mocno alkoholowego? Spróbuj przygotować Old Fashioned z whisky Bell’s w roli głównej z naszego przepisu. Do przygotowania tego aromatycznego koktajlu będziesz potrzebować:

45 ml Bell’s whisky
1 kostka brązowego cukru
2 małe chluśnięcia Angostura bitters
Kilka kropel wody niegazowanej
Skórka z pomarańczy
3 kostki lodu dobrej jakości (pełnego w środku)

Przygotowanie:

Do szklanki typu old fashioned (niskiej szklanki z grubym dnem) włóż kostkę cukru i skropl na nią trochę Angostury oraz wody. Całość wymieszaj dokładnie, aż cukier się rozpuści. Następnie napełnij szklankę kostkami lodu i dolej whisky. Mieszaj dokładnie, aż szklanka się oszroni. Koktajl możesz udekorować skórką z pomarańczy, smarując nią brzegi szklanki i wrzucając do środka. Do kompozycji pasować będą również wisienki koktajlowe (Maraschino). I już! Niezapomniany i chętnie pity klasyczny koktajl Old Fashioned jest gotowy. Pamiętaj, że koktajl ten złożony jest praktycznie z samego alkoholu, dlatego degustuj go rozważnie.

Czytaj także:

Żytnia whisky – co musisz o niej wiedzieć?

Whisky słodowa – co musisz o niej wiedzieć?

Whisky blended – co trzeba o niej wiedzieć

Regiony whisky – gdzie produkuje się szkocką whisky?

Whisky ze Szkocji — 5 najlepszych wyborów!

Jaka whisky: szkocka czy irlandzka? Podpowiadamy!

Jaka whisky do Old Fashioned?

Jak Szkoci piją whisky? Poradnik winnicalidla.pl

Jak sprawdzić wiek whisky i co on oznacza?

Która whisky najlepsza? Jak rozpoznać dobrą whisky?

Aromat whisky – co musisz wiedzieć na początek?