Whisky z kukurydzy – co musisz o niej wiedzieć?

Whisky to nie tylko szkocka single malt, choć ta jest oczywiście najbardziej rozpoznawalna i poważana przez znawców. Tradycje jednak są od tego, by je łamać. I tak właśnie zrobili Amerykanie, tworząc swoją własną whisky, znaną wszystkim jako bourbon (bądź burbon). Co musisz o niej wiedzieć? Jak i gdzie powstaje? Skąd w ogóle wzięła się nazwa Burbon i czym różnią się one od tradycyjnych whisky?

Jak zrobić whisky z kukurydzy?

Whisky z kukurydzy to produkt, który znaleźć można na sklepowych półkach pod nazwą bourbon. Właściwie nie używa się w tym przypadku nazwy „whisky z kukurydzy”, gdyż jest to niejako oczywiste. Bourbon musi posiadać w składzie odpowiednią ilość kukurydzy, by zostać uznanym za bourbon. Ale o tych koniecznych do spełnienia warunkach opowiemy później. Jak zrobić whisky z kukurydzy? Bourbon, czyli whiskey amerykańska, powstaje z zacieru kukurydzianego. Tu pojawia się pierwsze zastrzeżenie – zacier na whisky z kukurydzy musi składać się z minimum 51% i maksymalnie 79% kukurydzy. Pozostałymi zbożami są przede wszystkim żyto i słód jęczmienny, ale producenci próbują w tej materii różnych rzeczy. I tak chociażby w jednej z najbardziej popularnych Bourbon Whisky – Maker’s Mark – znaleźć można pszenicę ozimą. To sprawia, że ten trunek jest bardziej delikatny od pozostałych bourbonów.

Co dalej dzieje się z zacierem? Oczywiście jest on poddawany fermentacji – tu dodaje się także dundru. Czym jest dunder? To pozostałości, które znajdują się w naczyniu destylacyjnym po zakończonym procesie destylacji. Odzyskany dunder zostaje dodany do zacieru, by uzyskać odpowiednie pH. Do zacieru zostają dodane także drożdże, a następnie jest on pozostawiony na kilka dni. ¼ objętości z każdego zacieru zostaje pozostawiona do kolejnych procesów.

Po fermentacji przychodzi zaś czas na destylację. Tu warto podkreślić różnicę pomiędzy bourbonem a szkocką whisky. Whisky destylowana jest bowiem dwukrotnie (irlandzki trunek z kolei nawet trzykrotnie). Bourbon poddawany jest procesowi destylacji tylko raz. Alkohol powstały w czasie destylacji wlewany jest do dębowych beczek. I tu następuje kolejna spora różnica między whiskey amerykańską, a innymi rodzajami whisky. Bourbon zawsze wlewany jest do nowych beczek, które opalane są od środka. To sprawia, że otrzymuje on charakterystyczny posmak drewna, a także swój niepowtarzalny, głęboki kolor. W przypadku innych whisky, beczki, w których dojrzewa trunek, mogą pochodzić z różnych źródeł. Najczęściej są to beczki, w jakich wcześniej przechowywano Sherry, czerwone wino a nawet piwo. Dlatego whisky szkocka gwarantuje różnorodne odczucia smakowe, także powiązane z innymi alkoholami. Bourbon musi polegać przede wszystkim na mieszankach zbóż.

Gdy proces leżakowania jest zakończony – a musi trwać minimum dwa lata – alkohol wylewany jest z beczek i rozcieńczany wodą. Podobnie jak w przypadku whisky, bourbon musi mieć stężenie minimum 40%. I najczęściej właśnie takie trunki można zauważyć na półkach sklepowych. Wśród bourbonów dostępne są także te o większej zawartości alkoholu – 43%, 45%, 47%, 50%. Najmocniejszym bourbonem na rynku jest Booker’s. To burbon o zawartości około 65% alkoholu. Co ciekawe – został on stworzony przez wnuka Jima Beama. Wszystko zostaje w rodzinie. Domowa whisky z kukurydzy, jeśli nie będzie rozrzedzona, może zatem mieć naprawdę sporą moc. Burbon rozlewany bezpośrednio z beczki, który nie jest rozcieńczany wodą, powinien mieć dopisek barrel proof bądź cask strength. Jak zatem widać, przepis na whisky z kukurydzy jest dość prosty i nie wymaga tak wiele pracy, jak chociażby stworzenie whisky szkockiej. Smak jednak nadal zachwyca amatorów i koneserów tego typu trunków.

Czytaj także:

Whisky z kukurydzy – warunki prawne

Wspomnieliśmy już, że aby można było nazwać whisky prawdziwą whisky z kukurydzy – bourbonem – zacier musi mieć minimum 51% i maksimum 79% tego zboża. Odpowiednia mieszanka zbóż to jednak nie wszystko, o czym muszą pamiętać twórcy. Kolejnym zaleceniem jest ilość alkoholu zawarta w trunku po destylacji – musi mieć on maksymalnie 80% czystego alkoholu. Bourbon dodatkowo powinien być produkowany wyłącznie z naturalnych składników. Dlatego w jego składzie znaleźć można wyłącznie zboża oraz wodę. Prawdziwa whiskey z kukurydzy w żadnym wypadku nie może być barwiona. Jej kolor jest wynikiem leżakowania w beczkach przez odpowiedni czas. To zalecenie z pewnością mogliby wziąć do serca niektórzy twórcy szkockich whisky. Być może zastanawiasz się, jak ten warunek ma się do trunków smakowych, które nie tak dawno temu pojawiły się na rynku. Mowa chociażby o smakowych odmianach Jim Beama – jednego z najbardziej znanych bourbonów. Otóż smakowy Jim Beam zawiera wyłącznie naturalne aromaty. Nie jest to mieszanka whisky z likierem, tak jak w przypadku Jacka Daniel’sa. Który z resztą na butelce nie używa nazwy bourbon, a Tennessee whiskey. Ale o tym za chwilę. Kolejnym warunkiem, który musi spełniać whisky, by zostać nazwaną bourbonem, jest także leżakowanie w nowych beczkach. Podczas wlewania trunku do beczek, nie może on mieć więcej, niż 62,5% czystego alkoholu. Jeśli wszystkie powyższe kryteria zostały spełnione, a bourbon leżakował w beczkach minimum dwa lata, może być nazwany Straight Bourbon. Jeśli zaś w beczce leżakował mniej, niż cztery lata, na butelce musi znaleźć się informacja dotycząca okresu leżakowania.

Czytaj także:

Amerykańska whisky produkowana z kukurydzy

No właśnie – whiskey kukurydziana związana jest z konkretnym miejscem na mapie świata i o tym należy powiedzieć. Chociaż whisky z kukurydzy można zrobić wszędzie, bourbony tworzone są właściwie tylko w Stanach Zjednoczonych. Amerykańska whiskey produkowana z kukurydzy związana jest nierozłącznie z hrabstwem Bourbon. W tej chwili oczywiście podział administracyjny wygląda zupełnie inaczej, niż w XVIII wieku. Obecnie bourbon produkuje się głównie w Kentucky. Według szacunków aż 95% światowej produkcji tego trunku pochodzi właśnie z Kentucky. Światową stolicą bourbona jest z kolei Bardstown znajdujące się w tym stanie. Wskazuje się, że Kentucky jest najlepszym miejscem na produkcję bourbonów ze względu na niezwykle urodzajne ziemie, a także czystą wodę, przepływającą przez skały wapienne. Oczywiście istnieją wyjątki. Niektóre bourbony produkowane są w innych miejscach w Stanach Zjednoczonych.

Czytaj także:

Bourbon – skąd ta nazwa?

Kukurydziana whisky produkowana jest głównie w Stanach Zjednoczonych – to już wiemy. Jednak skąd ta francusko brzmiąca nazwa trunku? Zarówno powstanie whisky z kukurydzy jak i samej nazwy nie jest do końca wyjaśnione. Wskazuje się, że wynalazcą bourbona był protestancki duchowny – Elijah Craig – który ponoć stworzył ją w 1789 roku. Nie ma jednak żadnego potwierdzenia, że ta historia jest w jakikolwiek sposób prawdziwa. W tym czasie w Kentucky istniało wiele destylarni prowadzonych przez nielegalnie działających gorzelników. Jacob Spears z kolei uznawany jest za pierwszą osobę, która oznaczyła swój trunek jako bourbon. Skąd akurat taka nazwa? Według autora książki „Whiskey. Historia, marki, producenci” – XVIII wiek był czasem wielu konfliktów zbrojnych, w tym także takich, w których Francuzi z wrogów zmieniali się w sojuszników. Uważa się zatem, że nazwa Bourbon pochodzi od francuskiej rodziny królewskiej i nadana została właśnie na ich cześć.

Czytaj także:

Whiskey amerykańska to nie tylko Burbon

Whisky w Stanach Zjednoczonych pojawiła się wraz z imigrantami ze Szkocji oraz Irlandii. To właśnie oni przywieźli na nowy ląd receptury oraz sposób produkowania whisky. Z czasem jednak, ze względu na dostępność różnych składników (i brak innych), receptury uległy zmianie. I tak w USA powstało kilka różnych typów whisky, a właściwie whiskey, o których warto powiedzieć.

Corn whiskey, czyli whiskey kukurydziana – to przodek bourbona, który powstawał przede wszystkim z kukurydzy. Zacier musi składać się z co najmniej 80% kukurydzy. W odróżnieniu od innych amerykańskich whiskey, ta nie musi być leżakowana w drewnianych beczkach.
Rye and Wheat Whiskey, czyli whiskey żytnia i pszeniczna – analogicznie, jak w przypadku whiskey z kukurydzy, te z żyta i pszenicy muszą powstać z zacieru składającego się co najmniej w 51% z żyta bądź pszenicy. Whiskey pszeniczna nie jest zbyt często spotykana, jednak ta żytnia jest dostępna w sklepach. To chociażby Wild Turkey Straight Rye Whiskey czy też Knob Creek Rye.
Tennessee Whiskey – specjaliści sprzeczają się, czy rzeczywiście zasadnym jest rozróżnianie bourbona i Tennessee Whiskey. Różnica polega właściwie wyłącznie na procesie filtrowania. W przypadku tego drugiego trunku, jest on przepuszczany przez warstwę węgla drzewnego, który wypalany jest z cukrowego klonu. To sprawia, że otrzymuje inny kolor i aromat. Najbardziej znanym przedstawicielem Tennessee Whiskey jest oczywiście Jack Daniel’s, który w żadnym wypadku nie określa sam siebie mianem bo
Blended American Whiskey – to zupełnie inny rodzaj alkoholu od znanych blendów szkockich. Amerykańska mieszanka whiskey zawiera zaledwie 20% bourbona i żytniej whiskey. Pozostała część mieszanki stanowi masowo produkowany alkohol. W naszym kraju blendy nie są dostępne.

Whisky czy whiskey? A może po prostu bourbon?

Różnice w zapisie to oczywiście tylko część problemu. Reszta kryje się w sposobie przygotowania. O tym trzeba pamiętać. Przede wszystkim – nazwa whisky zarezerwowana jest dla trunków pochodzących ze Szkocji, Kanady i Japonii. Z kolei whiskey jest alkoholem pochodzącym z Irlandii bądź też USA. Jak już wspomnieliśmy wcześniej – bourbon jest typem whiskey, który produkowany jest z minimum 51% kukurydzy. Whiskey amerykańska może być produkowana z innych rodzajów żyta, jak chociażby wymieniana wyżej whiskey żytnia czy pszeniczna. Dodatkowo whiskey irlandzka i bourbon różnią się odmiennym procesem destylacji. Bourbon jest destylowany jednokrotnie w kolumnie destylacyjnej. W Irlandii korzysta się z metody pot stil. Dodatkową różnicą między tymi whiskey okazują się też beczki. Bourbon musi dojrzewać w nowych beczkach wypalanych od środka. Są one produkowane z dębu amerykańskiego. Z kolei irlandzka whiskey może dojrzewać w beczkach, które wcześniej były już napełniane. Na szczęście nie są to kwestie, którymi trzeba przejmować się podczas mówienia o whisky – zawsze wymawia się to słowo tak samo, nieważne czy ma, czy też nie ma „e”.

Drinki z whiskey z kukurydzy

Bourbony doskonale sprawdzają się w różnego rodzaju drinkach. Wszystko dzięki ich słodkiemu, dość delikatnemu smakowi. Aby jednak dobrać odpowiedni bourbon do drinka, warto pamiętać o kilku kwestiach:

Bourbony słodkie to takie, w których oprócz kukurydzy przeważającym składnikiem jest pszenica. Są one bardzo łagodne w smaku, przyjemnie rozgrzewające. Idealnie sprawdzą się w słodkich drinkach. Mogą trafić także do osób, które cenią sobie inne rodzaje alkoholi, a po whiskey sięgają raz na jakiś czas. Maker’s Mark to najlepszy przykład takiego bo
Klasyczny bourbon będzie łączyć wytrawność ze słodyczą. Najbardziej znaną marką klasycznych bourbonów jest Jim Beam. Jest trochę ostrzejszy od Maker’s Mark.
Mocne bourbony, jak wspomniany wcześniej Booker’s, to raczej trunki, które lepiej pić bez niczego. Ich cena też jest zwykle wyższa od klasycznych bourbonów, dlatego szkoda korzystać z nich w roli bazy do drinkó Najlepiej dodać do nich odrobinę wody i lodu.

Skoro już wiesz, po jaki bourbon sięgnąć do drinków, czas przejść do konkretnych przepisów.

Boulevardier

To bardzo wytrawny drink, w sam raz dla osób, które lubią wyraziste smaki. Osobom, które zaznajomione są ze sztuką barmańską, mogą przypominać klasyczne Negroni. Różnica polega na tym, że w Negroni zamiast bourbona dodajemy Gin. Boulevardier jest drinkiem mocnym, dlatego potrzebuje sporej ilości lodu, która go rozcieńczy. Jak go przygotować?

Składniki:

45 ml Burbona
30 ml wytrawnego Campari
30 ml słodkiego czerwonego Wermutu

Przygotowanie

Niektórzy korzystają ze szklanicy barmańskiej do przygotowania tego koktajlu, inni zalecają, by robić go już w szklance, w której będzie on podawany. Wybór należy do Ciebie. Pamiętaj jednak o tym, by uwzględnić wystarczającą ilość dużych kostek lodu. Dlatego drinka podawaj w szerokiej szklance z grubym dnem. Możesz wlać do niej wszystkie składniki bądź też wymieszać je w szklanicy barmańskiej, a następnie przelać. Drinka możesz podawać z plasterkiem cytryny bądź też bez niczego. Te smaki doskonale się ze sobą łączą i nie potrzebują już żadnych dodatków.

Whiskey Sour

W tradycyjnym whisky sour korzysta się ze szkockiej whisky. Jednak bez problemu możesz przygotować je także z bourbonem. Smak będzie trochę inny – bardziej słodki, intensywny, jednak nadal doskonały. Pamiętaj także, że w tradycyjnym przepisie whisky sour znajduje się białko jajka. Możesz go użyć, jednak nie musisz. W przypadku użycia białka na górze drinka pojawi się piękna, biała pianka.

Składniki:

45 ml Burbona
25 ml soku z cytryny
20 ml syropu cukrowego
Białko jajka (opcjonalnie)

Przygotowanie:

Do shakera wrzuć kilka kostek lodu i potrząśnij nim energicznie, by go schłodzić. Następnie dodaj wszystkie składniki. Uwaga, jeśli używasz białka, musisz pamiętać o tym, by użyć więcej siły podczas korzystania z shakera. Dzięki temu białko stworzy idealną piankę. Dodatkowo dzięki temu koktajl jest bardziej kremowy, a konsystencja znacznie gęstsza. Odsącz koktajl do szklanki z grubym dnem (w szklance umieść kilka kostek lodu). Chociaż w oficjalnym przepisie IBA nie ma Angostury, w wielu barach tego drinka przygotowuje się właśnie z kilkoma kroplami cierpkiego alkoholu. Możesz dodać go do swojego koktajlu – dzięki temu uzyskasz bardziej wyrazisty smak. Angosturę dodawaj oczywiście do shakera, a nie bezpośrednio do szklanki. Barmani wykorzystują także palnik, by zamknąć pory w białku. To sprawia, że aromaty z drinka pozostają w środku. Jeśli jednak nie masz palnika, nic się nie stanie. Koktajl będzie równie smaczny.

Old Fashioned

To jeden z najpopularniejszych drinków przygotowywanych na whisky. Nic więc dziwnego, że znajduje się na szczycie listy najczęściej zamawianych drinków z whisky na świecie. Przygotowanie go nie jest skomplikowane, dlatego jeśli masz w domu dobry bourbon, pomarańcze i Angostura Bitters, możesz zaserwować go sobie bez większego problemu.

Składniki:

45 ml Burbona
Kostka cukru
Kilka kropli Angostura Bitters
Kilka kropli czystej wody

Przygotowanie:

W klasycznym przepisie, rekomendowanym przez IBA, Międzynarodowe Stowarzyszenie Barmanów, zaleca się stosowanie kostki cukru zamiast syropu cukrowego. Barmani w wielu miejscach na świecie modyfikują ten przepis. Dlatego jeśli nie masz kostek cukru w domu, możesz zrobić zwykły syrop z cukrowy z wody oraz cukru. Jeśli jednak posiadasz cukier w kostkach, włóż ją do szklanki z grubym dnem i nasącz kilkoma kroplami Angostury. Następnie dodaj odrobinę wody i mieszaj tak długo, aż całość się rozpuści. Dodaj kilka kostek lodu, a następnie wlej Burbon. Zamieszaj delikatnie. Możesz przyozdobić całość skórką bądź też plastrem pomarańczy.

Whisky z kukurydzy na szczęście trafiła z Ameryki także do naszego kraju. Możesz więc cieszyć się smakiem bourbona – czystego bądź w drinku – dowolnie. Jakie kukurydziane whisky są warte spróbowania? Tego dowiesz się z artykułu 6 whisky z kukurydzy, których warto spróbować. [linkowanie do: 6 whisky z kukurydzy, których warto spróbować]