Odkryj karty historii winiarstwa

Odkryj karty historii winiarstwa

Wszyscy winopijcy, ci mniej i ci bardziej zaangażowani w zgłębianie tajników wina, wiedzą, że wino robi się od dawna. Niektórzy stawiają na dwa tysiące lat historii i utożsamiają wino z początkami chrześcijaństwa, inni kojarzą wino z Cesarstwem Rzymskim, czasem ktoś rzuci hasło: „Grecy!” Tymczasem zamiana soku z winogron w cudowny nektar zwany winem dokonała się w tym samym czasie, kiedy człowiek postanowił skończyć z koczowniczym trybem życia. Początki wina, to równocześnie początki cywilizacji!

Osadnictwo wiązało się z uprawą roli. Człowiek nie polegał już tylko na kaloriach z upolowanej zwierzyny, jadł więcej zbóż, owoców i warzyw. 
Bardzo pomocne w jego życiu okazały się drożdże, o których istnieniu nie miał wówczas pojęcia, a które jednak bardzo zmieniły jego życie. Bez drożdży nie byłoby pożywnego chleba ani zmieniającego stan świadomości i ratującego przed chorobami piwa czy wina. Drożdże pozwoliły na zupełną zmianę stylu życia. Ba! Można powiedzieć, że dały początek wierzeniom i religiom. Kult Wielkiej Matki, kult Słońca powstały w tym samym czasie, kiedy człowiek cieszył się pierwszymi łykami zbawiennego napoju. A miało to miejsce już 7 tysięcy lat p.n.e., w epoce Neolitu.

Chiny, Gruzja, Armenia – winiarski start.

Najstarsze ślady sfermentowanego napoju pochodzą z Chin. Był on zrobiony z ryżu, miodu i owoców, w tym winogron. Dawno temu: 7000-6600 lat przed naszą erą. Na pierwszy zaś ślad samego wina natrafiono w Gruzji. Jest nim depozyt tanin i kryształów kwasu winnego w kvevri (rodzaj glinianego naczynia, w którym do dziś winifikuje się wino), która ma 8 tysięcy lat. Ciekawscy mogą ją sobie obejrzeć w Muzeum Etnograficznym w Tibilisi. 
I tak naprawdę okazuje się, że to właśnie z rejonu Kaukazu pochodzą wszelkie znane nam ślady pierwszej winiarskiej działalności człowieka. 
W Turcji i Iranie znaleziono amfory z okresu 5000 - 4000 lat p.n.e., a w Armenii prawdziwą winiarnię z prasą do winogron z tych samych czasów. Jesteśmy więc jeszcze wciąż naprawdę daleko od Rzymu.

Piramidy i wino.

Kolejnym ważnym punktem na winiarskiej linii czasu jest Starożytny Egipt: 3000 lat p.n.e. Dzięki bardzo dokładnym rysunkom znalezionym 
w grobowcach Faraonów, wiemy dziś, że wiedza dotycząca produkcji wina była wtedy już dość zaawansowana. Egipcjanie zostawili po sobie obrazki fermentującego moszczu, który gwałtownie wylewa się z naczynia czy winiarzy odcedzających wino, w celu pozbycia się skórek i szypułek. 
Wiemy, że po fermentacji napój przelewano do amfor, które zamykano glinianą pokrywką z małym otworem na ulatujący dwutlenek węgla. 
Możemy też przypuszczać, że już wtedy część wina przeznaczano do starzenia – stąd na niektórych amforach zaznaczony jest rok, 
a nawet pochodzenie wina. Można więc założyć, że to w Egipcie mamy do czynienia z pierwszymi etykietami wina!

Wino, a zdrowie.

Powoli zbliżamy się do czasów Greków. Ale potrzebujemy łącznika w postaci genialnych żeglarzy i odkrywców, którzy równocześnie handlowali wszelkimi dobrami transportowanymi na pokładach swych statków – Fenicjan. To oni byli największymi podróżnikami w okolicach XII wieku p.n.e. 
i to dzięki nim Grecy odkryją sfermentowane winogrona.

Wreszcie w VIII wieku p.n.e. wino stanie się symbolem życia, zdrowia i zabawy. Z jednej strony Grecy popularyzują kult Dionizosa, zwanego również Bachusem. Z drugiej wino opisują i stosują jako cudowny środek na wiele przypadłości: senność i bezsenność, niestrawność i otyłość, na serce, ciśnienie, smutek czy nadpobudliwość. Sam ojciec medycyny, urodzony na greckiej wyspie Kos 460 lat p.n.e., Hipokrates, pisał o winie jako o lekarstwie na wiele chorób. Analizował dobroczynne działanie na człowieka win młodych i starych, potężnych czerwonych i lekkich białych: każdy styl wina miał swoje zastosowanie w ówczesnym gabinecie lekarskim. Aż szkoda, że te czasy minęły.

Od Rzymian do Nazareńczyka.

Powoli zbliżamy się do czasów Greków. Ale potrzebujemy łącznika w postaci genialnych żeglarzy i odkrywców, którzy równocześnie handlowali wszelkimi dobrami transportowanymi na pokładach swych statków – Fenicjan. To oni byli największymi podróżnikami w okolicach XII wieku p.n.e. 
i to dzięki nim Grecy odkryją sfermentowane winogrona.

Wreszcie w VIII wieku p.n.e. wino stanie się symbolem życia, zdrowia i zabawy. Z jednej strony Grecy popularyzują kult Dionizosa, zwanego również Bachusem. Z drugiej wino opisują i stosują jako cudowny środek na wiele przypadłości: senność i bezsenność, niestrawność i otyłość, na serce, ciśnienie, smutek czy nadpobudliwość. Sam ojciec medycyny, urodzony na greckiej wyspie Kos 460 lat p.n.e., Hipokrates, pisał o winie jako o lekarstwie na wiele chorób. Analizował dobroczynne działanie na człowieka win młodych i starych, potężnych czerwonych i lekkich białych: każdy styl wina miał swoje zastosowanie w ówczesnym gabinecie lekarskim. Aż szkoda, że te czasy minęły.