Wszystkie kolory wina

Białe wino jest… żółte. Albo złote. Zielonkawe. Bursztynowe. Na pewno nie białe. No ok, ale nazywa się białe, bo jest z białych winogron… które są zielone. Eh…

Sprawdźmy, czy w czerwonym winie jest jakaś konsekwencja… Nazywa się czerwone, a jest… no dobra, jest tu jakiś rubin, ale są też wina fioletowe lub o rdzawym odcieniu. Winogrona natomiast nazywają się czerwone a są… fioletowe. Uff… Głowa paruje, a dopiero zaczynamy artykuł. Jak to jest z tymi kolorami wina? Skąd się biorą, jakie są, o czym świadczą? Do dzieła!

Skąd się bierze kolor w winie?

Jeśli rozgryziecie ciemne winogrono zauważycie, że jego miąższ jest jasny – płynnie przechodzimy w tym miejscu do ciekawostki, że z czerwonych winogron możemy zrobić białe wino – wystarczy, że się tych skórek pozbędziemy. To w nich znajdują się bowiem polifenole, a konkretnie antocyjany, które są odpowiedzialne za kolor czerwonego wina – sok winogronowy zabarwia się poprzez kontakt ze skórkami. Im dłużej trwa, tym kolor będzie intensywniejszy. Na odwrót się natomiast nie da – z białych winogron nie zrobimy czerwonego wina. Ale możemy zrobić nie tylko białe…

Jakie są kolory wina?

Białe

Białym winem nazwiemy te, które powstają z białych winogron. Nazwa pozostaje aktualna dla wszystkich, mimo, że mogą mieć spektrum barw od jasnolimonkowej do ciemnobursztynowej. Ich kolor zależy zarówno od odmiany winogron (np. sauvignon blanc da wino o jaśniejszej barwie niż chardonnay czy viognier), jak i metody produkcji, a zwłaszcza dojrzewania. Białe wino z wiekiem ciemnieje, a dokładniej dzieje się to od jego kontaktu z tlenem – jeśli dopuścimy do tego jeszcze w winnicy, pozwalając dojrzewać winu w dębowej beczce (która nie jest całkowicie szczelna), to oprócz charakterystycznych aromatów zyska ono także ciemniejszy kolor.

Uwaga, wyjątek! Jak omawialiśmy w poprzednim akapicie, białym winem będzie też wino z czerwonych winogron, o ile winiarz uniemożliwił mu wcześniej kontakt ze skórkami, w których jest cały pigment. Takie wina nazywają się z francuskiego blanc de noirs, czyli dosłownie „białe z czarnych”. Najbardziej znanymi winami produkowanymi tą metodą są niektóre szampany.

Jak nazywać kolory białego wina?

Wina jasne (sauvignon blanc, pinot grigio) – słomkowy, limonkowy

Wina średnie i intensywne (riesling, viognier, beczkowane chardonnay) – żółty, złoty

Wina starsze: bursztynowy, miedziany

Czerwone

Wstęp znowu prosty – są to wina, które powstają z czerwonych winogron – i tutaj wyjątku nie ma. Spektrum barw nie jest tu też tak duże, jak w winach białych – poruszamy się  w zakresie fioletu, rubinu, ewentualnie miedzi. Zależy to od odmiany winogron – jaśniejszy kolor uzyskamy wybierając pinot noir, zweigelta czy gamay, ciemniejszy – syrah, cabernet sauvignon czy malbeca. Na intensywność wpływ ma metoda produkcji, zwłaszcza maceracja – czyli czas, jaki winiarz pozwoli sokowi z winogron na kontakt ze skórkami – im dłużej, tym barwa wina będzie głębsza.

Uwaga! Jeśli przy białym winie mówiliśmy, że z wiekiem ciemnieje, w czerwonych winach jest odwrotnie – jaśnieją. Nie wpadnijcie jednak w pułapkę tezy, że zawsze analizując dwa wina, to jaśniejsze będzie starsze – do gadania ma tu bardzo dużo szczep winogron i metoda produkcji, ale analizując dwa „te same” wina z różnych roczników, starsze możemy poznać po jaśniejszej barwie i charakterystycznym rdzawym refleksie na krawędziach wina. 

Jak nazywać kolory czerwonego wina?

Wina jasne – jasny rubinowy, jasny fioletowy (pinot noir, gamay)

Wina średnie i intensywne – średni/głęboki rubinowy (cabernet sauvignon, merlot, tempranillo), średni/głęboki fioletowy (malbec, syrah, pinotage)

Wina starsze: miedziany, ceglasty

Różowe

Pierwszą myślą może być, że jest to połączenie wina czerwonego z białym – i jest to prawdą… ale tylko czasem. Tak robi się część win musujących, w reszcie win tę metodę spotyka się niezwykle rzadko. O różowym myślmy raczej jako o takim bladym czerwonym – i to ma już ręce i nogi w kontekście produkcji wina. Jak już wiemy, jeśli pozwolić sokowi z winogron na kontakt ze skórkami czerwonych winogron, stanie się on czerwony – im dłużej, tym bardziej. Jeśli ten czas będzie natomiast krótszy, a nawet bardzo krótki, wino nie zdąży się zrobić czerwone, a jedynie różowe – i tak w skrócie robi się większość win różowych. Tutaj na kolor największy wpływ ma właśnie długość kontaktu ze skórkami. 

Do jego opisu najczęściej użyjemy słów: łososiowy / różowy.

Inne kolory wina

Czy wino pomarańczowe jest z pomarańczy? Otóż nie! To obecnie modny styl wina białego – wpisuje się on bowiem w trendy eko, powrotu do naturalności. Jak to się robi? Analogicznie, jak wino czerwone – poprzez kontakt moszczu ze skórkami winogron, z tym, że skórki nie są tu czerwone, a białe. Czyli wino pomarańczowe jest tak naprawdę specyficznym rodzajem wina białego. 

A dlaczego jest to wspomniany „powrót do naturalności”? Zjawisko „moda wraca” w świecie wina przybrało bardzo długi horyzont czasowy, ponieważ w początkach winiarstwa (a więc kilka tys. lat p.n.e.) były tylko takie „białe” wina – nie znano innej metody produkcji, całe kiście winogron, razem ze skórkami, szypułkami, pestkami lądowały w naczyniu i razem fermentowały.

Wino zielone

Ten akapit to podpucha – nie ma wina o kolorze zielonym. „Ale jak to?!” powiecie – „A Vinho Verde?” Przecież „verde” to dosłownie znaczy zielony. Te wina są zielone jednak… tylko z nazwy. Fakt, mogą mieć zielonkawe refleksy, jeśli są młode i, przede wszystkim, białe – istnieją bowiem również Vinho Verde różowe i czerwone – jest to nazwa regionu (apelacji) w północnej Portugalii, która faktycznie słynie z młodych, białych win z zielonkawym refleksem, i w tym także można szukać istoty tej nazwy – zielony w kontekście młodości, jednak tak naprawdę odnosi się ona do krajobrazu regionu – to chłodny, wilgotny, najbardziej zielony fragment Portugalii.

Wino szare

Możliwe, że nie słyszeliście o takim winie – nie jest zbyt popularne. Chyba, że byliście na wakacjach w Maroko – bo tam jest zgoła inaczej. Brzmi to super egzotycznie – tajemnicze szare wino (szara strefa, szara eminencja – wyobraźnia pracuje), z dalekiego, w ogóle nie kojarzącego się winiarsko kraju… Prawda jest jednak prozaiczna – wino szare to po prostu bardzo jasne wino różowe.

Jak oceniać kolor wina?

Aby nie dać się zwieść warunkom otoczenia – oświetlenie, tło, kształt i grubość kieliszka mogą zniekształcić realny kolor naszego wina, starajcie się oceniać je przy jasnym, naturalnym (lub neutralnym) świetle, na białym tle (np. nad kartką), przechylając kieliszek, by wino znalazło się na ściance, a ścianka równolegle nad tłem. Dobrze wtedy ujrzycie zarówno barwę, jej intensywność jak i ewentualne refleksy na krańcach wina.

Czy kolor wina mówi o jego smaku?

Tak! Wina mają oczywiście swoje metody, by nas oszukać, ale na pewno warto się winu przyjrzeć.

W winach białych te jaśniejsze najprawdopodobniej będą lżejsze, o wyższym poziomie kwasowości (sauvignon blanc, vinho verde, pinot grigio), a ciemniejsze będą masywniejsze (viognier, beczkowane chardonnay)

W winach czerwonych analogicznie – od jaśniejszych spodziewajmy się większej finezji, szczupłego ciała, wyższej kwasowości (pinot noir, gamay), od ciemniejszych natomiast mocniejszej struktury i wyższego poziomu tanin (cabernet sauvignon, syrah)

Pamiętajcie, że nie na darmo degustację wina opisuje się jako trzyetapową – OKO – nos – usta. Oglądajcie swoje wina – można z nich wiele wyczytać. Hej!