Rum to alkohol kojarzący się z filmami o piratach albo z gangsterskimi filmami o kubańskiej mafii. Nic więc dziwnego, że cieszy się on powszechnym uznaniem, jednakże nie tylko jego filmowe konotacje mają wpływ na rosnącą popularność tego trunku. Produkcja rumu jest tania i pozwala na masowe destylowanie olbrzymich ilości trunku, a przy okazji nie wiąże się ze sztywnymi regułami dotyczącymi pochodzenia. Wdzięczny dodatek do koktajli, nadający się do picia na lodzie, podbija szturmem serca konsumentów. Ale co jest w nim aż tak urzekającego, że tak często gości w naszych szklankach? Jaki jest ukochany piracki trunek? Ile alkoholu rum w sobie posiada?
Rum to jeden z najstarszych alkoholi destylowanych. Nierozerwalnie związany z Karaibami, kojarzy się z filmami o piratach albo dziełach o Kubie, w których występują gangsterzy. Nic więc dziwnego, że cieszy się on powszechnym uznaniem. Jednakże nie tylko filmowe konotacje mają wpływ na rosnącą popularność tego trunku. Produkcja rumu jest tania i pozwala na masowe destylowanie olbrzymich jego ilości, a przy okazji nie wiąże się ze sztywnymi regułami dotyczącymi pochodzenia. Wdzięczny dodatek do koktajli, nadający się do picia na lodzie, podbija szturmem serca konsumentów. Ale co jest w nim aż tak urzekającego, że tak często gości w naszych szklankach? Jaki jest ukochany piracki trunek? Ile alkoholu rum w sobie posiada? Przekonaj się.
Rum to napój alkoholowy powstały ze sfermentowanej trzciny cukrowej (z soku albo melasy). Fermentacja zachodzi z udziałem drożdży, a następnie destylacja odbywa się na specjalistycznych kolumnach destylacyjnych lub w tradycyjnych alembikach, w zależności od stylu rumu. Jeśli chodzi o rum - ile procent ma ten trunek? W rumie zawartość alkoholu musi wynosić co najmniej 37,5% w przypadku rynku europejskiego i minimum 40% w przypadku amerykańskiego. Wpisując w internecie hasło „rum ile procent", uzyskamy zapewne odpowiedź, że 40, ale trzeba pamiętać, że nie każdy ma w sobie dokładnie taką samą moc. Nie ma też jasno określonych zasad co do kraju jego produkcji, dlatego daje on producentom dużo swobody.
Produkcja rumu odbywa się na całym świecie, również na Fidżi czy w Australii. Znajdziemy go także w odmętach polskiej historii - w XVIII wieku fabryka Potockiego w Łańcucie posiadała w swojej ofercie produkt podobny do wódki z trzciny cukrowej, mającej naśladować najlepszy rum. Jej nazwa (rum sztuczny) wzbudzała kontrowersje, bo podważała jakość produktu używanego do destylacji. Po licznych głosach krytyki i pytaniach o to, z czego jest rum, nazwę zmieniono na rum krajowy. Dobry rum to alkohol w cenie równiej co butelka średniej klasy whisky, jest on jednak trudniej dostępny.
Choć destylaty z trzciny cukrowej znano w Indiach i Chinach, rum w dzisiejszym rozumieniu powstał na Karaibach w XVII wieku. Handel odegrał kluczową rolę w rozprzestrzenianiu się rumu na świecie, łącząc Europę, Afrykę i Ameryki w jedną sieć wymiany dóbr, w której rum stanowił jeden z najważniejszych towarów.
Uprawiana w Azji trzcina cukrowa przywędrowała wraz z kupcami do krajów arabskich, a stamtąd wyruszyła w podróż do Nowego Świata wraz z Kolumbem. Kolumb sprowadził trzcinę cukrową do Hispanioli (obecnie Haiti i Dominikana), a pierwsze destylarnie rumu pojawiły się na Barbadosie i Jamajce (1650 r.). Trzcina cukrowa dojrzewała w tropikalnym klimacie i dawała coraz to bardziej obfite plony, czyniąc rum najczęściej produkowanym alkoholem na całych Karaibach. Po dwóch wiekach produkcja rumu rozprzestrzeniła na obszarze kolonialnej Ameryki.
Pochodzenie słowa rum jest nieoczywiste, powstało kilka różnych teorii, skąd wzięła się nazwa tego trunku. W staroangielskim słowo rumbullion oznaczało zamieszki, holenderscy żeglarze nazywali swoje kubki rummersami, a Francuzi upierają się, że nazwa wzięła się od słowa aroma, odzwierciedlającego tropikalny zapach tego alkoholu. Specjaliści doszli do wniosku, że pochodzenie słowa rum ma swoje źródło w łacińskim saccharum, które oznaczało zwyczajny cukier. Duża konsumpcja rumu sprawiła, że jest on produkowany na całym świecie z wyjątkiem regionów o wyjątkowo chłodnym klimacie, w których trzcina cukrowa nie ma szansy wykiełkować. Głównymi ośrodkami produkcji są Barbados, Jamajka, Mauritius i Kuba.
Tradycja produkcji rumu na plantacjach trzciny ma swoje korzenie w kolonialnej historii Ameryki. Na ogromnych plantacjach, gdzie pracowali niewolnicy, uprawiano trzcinę cukrową nie tylko dla samego cukru, ale także dla produkcji melasy – składnika rumu. Plantacje trzciny stały się centrami produkcji, gdzie rozwijały się pierwsze destylarnie, a cały proces – od uprawy trzciny cukrowej po fermentację i destylację – odbywał się w jednym miejscu.
Rum jest nierozerwalnie związany z historią niewolnictwa i tzw. handlem trójkątnym, który kształtował Atlantyk od XVII do XIX wieku. Trzcina cukrowa, z której wytwarzano rum, była uprawiana na karaibskich plantacjach dzięki pracy zniewolonych Afrykanów. Melasa, produkt uboczny rafinacji cukru, trafiała do destylarni w Europie i Ameryce Północnej, gdzie powstawał rum. Z kolei gotowy trunek sprzedawano w Afryce lub wymieniano na ludzi, którzy trafiali na statki niewolnicze płynące na Karaiby. Ten cykl uczynił rum symbolem nie tylko morskiej przygody i odkryć geograficznych, ale także brutalnej historii kolonializmu i wyzysku. A szkorbut? Szkorbut to choroba nękająca marynarzy podczas długich podróży morskich, był skutecznie zwalczany poniekąd dzięki temu alkoholowi - marynarze otrzymywali codzienną porcję rumu zmieszanego z wodą i cytrusami, co pomagało w walce z tą chorobą i utrzymywało morale załogi na wysokim poziomie.
Royal Navy, marynarka brytyjska, odegrała fundamentalną rolę w popularyzacji rumu na świecie. Marynarka brytyjska wprowadziła tradycję codziennego przydziału rumu dla marynarzy, znanego jako grog – mieszankę rumu z wodą. Ta praktyka nie tylko pomagała w utrzymaniu dyscypliny i morale załogi, ale także przyczyniła się do rozprzestrzenienia kultury picia rumu na całym świecie. Rum stał się nieodłącznym elementem życia na okrętach wojennych i statkach handlowych.
Rum i piractwo to nierozłączne elementy karaibskiej historii. Piraci wybierali rum jako swój ulubiony trunek nie tylko ze względu na jego dostępność w regionie Karaibów, ale także dlatego, że w tropikalnym klimacie okazywał się trwalszy od innych alkoholi. Piractwo przyczyniło się do romantyzacji rumu w kulturze popularnej, czyniąc go symbolem wolności, przygody i buntu przeciwko porządkowi kolonialnemu.
Istnieje kilka klasyfikacji rumów ze względu na styl produkcji, wykorzystywane metody, zawartość alkoholu oraz smak rumu. Jeżeli chodzi o podział ze względu na styl, wyróżnia się kolejno styl hiszpański, angielski oraz francuski. Rum hiszpański, produkowany w aż 12 krajach, wytwarzany jest z melasy i poddawany krótszej fermentacji. Destylacja przeprowadzana jest w kolumnach destylacyjnych. W procesie tym powstaje bardzo neutralny smakowo alkohol, któremu nadaje się charakteru poprzez starzenie. Warto zaznaczyć, że niektóre rumy hiszpańskie są produkowane także metodą alembikową. Charakterystyczne dla rumów w stylu hiszpańskim są aromaty korzenne i łagodny smak. Największe zakłady produkujące hiszpański trunek znajdują się na Dominikanie a wybitne rumy w stylu hiszpańskim mają również Kuba, Wenezuela oraz Panama.
Rum angielski charakteryzuje się ciężkością i intensywnością aromatów. Produkowany jest z melasy, tak samo jak jego hiszpański brat, w tradycyjnych alembikach. Proces ekstrakcji i destylacji jest dłuższy, dzięki czemu mieszanina rumu jest bardziej złożona. Rumy tego typu produkowane są głównie na Jamajce i Barbadosie. To właśnie stamtąd pochodzą rumy o wysokiej zawartości alkoholu, takie jak overproof, navy czy rum spiced. Ze sklepowych półek skojarzyć można butelki Plantation czy ciemny rum Gosling.
Ostatni ze styli produkcji jest rum francuski. Najbardziej nieoczywisty i surowy w smaku, produkowany ze świeżego soku z trzciny cukrowej, nazywany jest rumem rolniczym lub rumem agricole (czasem rumem rzemieślniczym). Trunki tej produkcji mają w sobie owocowe nuty i orzeźwiający smak. Rum agricole powstaje głównie na Martynice, Gwadelupie i Reunion (terytoria Francji) oraz na Mauritiusie.
Jeżeli mielibyśmy podzielić rum wedle metody produkcji, to wyróżniamy je ze względu na czas fermentacji – im dłuższa fermentacja, tym więcej smaku nabiera rum. Krótsze czasy fermentacji i destylacji zapewniają kolumny destylacyjne, natomiast dłuższe – alembiki.
Ostatnia klasyfikacja ma związek ze smakiem i różnicą aromatu rumu. Wyróżniamy rum biały o słodkim smaku, a także rum złoty (bardziej aromatyczny występuje pod nazwą spiced), rum ciemny produkowany głównie na Jamajce, rum overproof - powyżej 57,15% obj. alkoholu oraz najbardziej szlachetny, najlepszy rum starzony. Rosnąca popularność rumu wśród konsumentów spowodowała, że wielkie koncerny, takie jak Pernod Richard czy Diageo, masowo produkują rum w różnych stylach w przystępnych cenach, ale również szlachetne gatunki rumu (np. starzony).
Rum biały i rum ciemny różnią się przede wszystkim procesem dojrzewania i barwą. Rum biały jest zazwyczaj destylowany i filtrowany, aby uzyskać przejrzysty wygląd i łagodny smak, idealny do koktajli. Rum ciemny natomiast dojrzewa w dębowych beczkach przez dłuższy czas, co nadaje mu ciemną barwę i bogatszy, bardziej złożony aromat. Rum złoty stanowi pośrednie ogniwo między tymi dwoma kategoriami, charakteryzując się delikatną złocistą barwą i wyważonym smakiem.
Rum overproof to wyjątkowo mocny rum o zawartości alkoholu przekraczającej standardowy poziom 40%, najczęściej 57,15% obj. lub więcej. Ta wartość pochodzi z czasów złotej epoki Royal Navy, gdzie marynarze sprawdzali jakość rumu, polewając nim proch strzelniczy - jeśli zapalał się mimo zmieszania z alkoholem, rum uznawano za “proof” (sprawdzony). Współcześnie rumy overproof często osiągają 60-75% obj. alkoholu i są wykorzystywane w miksologii do mocnych koktajli, flambé oraz tiki drinks, gdzie ich intensywność przebija się przez inne składniki, nadając trunkom wyrazisty charakter
Smak tego trunku zależy od tego, z czego jest rum, a także od metody jego produkowania. Świeży, francuski rum będzie smakował inaczej od leżakowanego. Wielu zastanawia się przed zakupem, z czym pić rum? Piracki trunek, który leżakuje przynajmniej 8 lat, najlepiej pić bez dodatków, ewentualnie z lodem. Z czym pije się rum, który jest młody? Gdy zmierzymy się z myślą rum i drinki, na pewno przyjdzie nam do głowy biały rum Bacardi. Biały rum to doskonały rodzaj do koktajli takich jak Cuba Libre czy Mojito. Ale czy to wszystko? Poszukując odpowiedzi na pytanie, z czym pić rum, warto zastanowić się nad tym, czego oczekujemy od tworzonych przez nas koktajli.
Cuba Libre – jaki rum będzie najlepszy do tej kompozycji? Chociaż biały rum będzie do tego drinka idealny, pasować będzie również rum spiced, który nada naszemu koktajlowi nieco korzennego posmaku. Pić rum możemy również z sokami, np. ananasowym. Popularność rumu sprawiła, że jest on dostępny dosłownie wszędzie. Winnica Lidla pozwala na rezerwację sporej liczby różnorodnych rumów, z którymi stworzysz nawet najbardziej wymyślne drinki. Jeśli chodzi o rum – Winnica Lidla ma sporo do powiedzenia!
Smak rumu zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju wykorzystanego surowca (trzcina cukrowa vs melasa), metody fermentacji, typu destylacji oraz procesu dojrzewania. Aromat rumu kształtuje się podczas leżakowania w beczkach, gdzie trunek nabiera charakterystycznych nut smakowych, które zależą od rodzaju drewna i poprzedniej zawartości wykorzystywanych beczek.
Dojrzewanie w dębowych beczkach ma fundamentalny wpływ na aromat rumu. Rum dojrzewa w drewnianych beczkach dębowych, co wpływa na jego barwę i nadaje mu charakterystyczne nuty waniliowe, korzenne i orzechowe. Rum może dojrzewać od jednego roku do nawet wielu dziesięcioleci, a im dłuższe leżakowanie, tym bardziej złożony aromat. Warto doprecyzować, że w tropikach proces maturacji jest szybszy niż np. w Europie, dlatego rum 8-letni może być tak intensywny jak 20-letnia whisky szkocka. Rum aged to kategoria rumów szczególnie cenionych przez koneserów za swoją złożoność i elegancję.
A oto najważniejsze etapy produkcji rumu!
Z czego jest rum? Rum powstaje ze sfermentowanego soku z trzciny cukrowej lub melasy. Oprócz nich niezbędne są drożdże oraz woda, niekiedy również cukier.
Jak przystało na wysokoprocentowy trunek, każdy rodzaj rumu powstaje na skutek dwóch nieodzownych procedur. Mowa o fermentacji soku z trzciny cukrowej lub melasy z udziałem drożdży oraz destylacji. Producenci rumu korzystają z odmiennych szczepów drożdży, przede wszystkim z Saccharomyces cerevisiae, a więc szczepu, który zapewnia większą kontrolę nad przebiegiem procesu. Część destylarni wykorzystuje również tzw. dzikie drożdże, nadające trunkowi bardziej złożony i nieprzewidywalny charakter.
Produkt fermentacji przechodzi następnie destylację. Przeważnie do tego celu wykorzystywane są kolumny rektyfikacyjne, choć niektórzy producenci nadal preferują tradycyjne alembiki.
Przed zabutelkowaniem rum musi dojrzeć, aby wykształcić swój bukiet aromatyczno-smakowy. Zazwyczaj maturacja przebiega w dębowych beczkach, choć w użytku producentów są również beczki z innych gatunków drewna oraz specjalne kadzie ze stali nierdzewnej. Czas dojrzewania rumu może być różny i wynosić od roku do kilku, kilkunastu a nawet kilkudziesięciu lat!
Tradycyjna destylacja rumu przebiega z wykorzystaniem alembików. Jednak coraz częściej to destylacja kolumnowa, łatwiejsza i szybsza, wybierana jest przez marki produkujące rum na przemysłową skalę. Nowatorskim podejściem jest łączenie obu tych metod.
Nowoczesne destylarnie rumu łączą tradycyjne metody z nowoczesnymi technologiami. Podczas gdy niektórzy producenci pozostają wierni klasycznym alembikom i tradycyjnym metodom fermentacji, inni wprowadzają zaawansowane systemy kontroli temperatury, precyzyjne kolumny destylacyjne i innowacyjne techniki leżakowania. Ta kombinacja tradycji i nowoczesności pozwala na tworzenie rumów o wyjątkowej jakości. Pod każdym względem!
Rum kojarzy nam się zwłaszcza z Karaibami. To nic dziwnego ze względu na to, że w tym rejonie powstaje mnóstwo cenionych na całym świecie gatunków tego alkoholu. Przyjrzyjmy się poszczególnym region produkcji alkoholu z melasy i trzciny cukrowej.
Główne kraje produkujące rum w dużych ilościach to przede wszystkim państwa karaibskie: Kuba, Jamajka, Barbados, Puerto Rico, Dominikana oraz Trinidad i Tobago. Poza regionem Karaibów, znaczące ilości rumu produkują także Brazylia, Wenezuela, Filipiny, Indie, Australia. W Europie najważniejszym producentem jest Francja, głównie za sprawą swoich terytoriów zamorskich, takich jak Martynika i Gwadelupa. Każdy z tych regionów wnosi swój unikalny styl i charakterystykę do światowej palety rumów.
Rum jamajski to najlepszy przykład rumu w stylu angielskim. Cechuje się stosunkowo ciemną barwą oraz bogatym w owocowe akcenty bukietem. Klasyczny rum jamajski powstaje metodą destylacji alembikowej, choć wiele jamajskich destylarni (np. Appleton Estate) używa też kolumn destylacyjnych, co pozwala tworzyć ciekawe blendy. Znane jamajskie marki rumu to m.in. Worthy Park, Appleton Estate, Rum Navy Island czy Albert Michler.
Rum kubański to ceniony rum w stylu hiszpańskim. Obfituje w nuty deserowe, w tym m.in. miód, wanilię oraz karmel. Rum kubański występuje w wielu różnych odmianach kolorystycznych, uznawany jest za rum („ron") bardzo dobrze zbalansowany. Najpopularniejsze marki rumu z Kuby to m.in. Havana Club, Santisima Trinidad czy Legendario.
Rum z Barbadosu to kolejny przykład świetnego rumu o brytyjskich korzeniach. Uznawany jest za rum o wyjątkowo bogatym profilu aromatycznym, w którym nuty cukiernicze i przyprawowe współgrają z akcentami tropikalnych owoców. Rum z Barbadosu reprezentują marki takie jak: Grand Kadoo Carnival, Plantation czy Mount Gay.
Oczywiście rum powstaje nie tylko na Karaibach. W Ameryce Południowej rum produkowany jest chociażby w Meksyku, Kolumbii, Gwatemali czy Nikaragui.
Najpopularniejszy rum azjatycki pochodzi z Filipin, Tajlandii i Indii. Na Starym Kontynencie rum produkowany jest m.in. we Francji, Hiszpanii, Holandii i we Włoszech. Do ważnych producentów rumu należą też państwa afrykańskie, w tym RPA, Ghana, Nigeria i Madagaskar.
Jak więc widać, rum to bardzo powszechnie produkowany alkohol. Czy jednak warto próbować trunków spoza najbardziej znanego kierunku karaibskiego? Z całą pewnością tak! Wiele z nich oferuje bowiem wysoką jakość za rozsądną cenę.
Chociaż rum jest szczególnie popularny w regionach tropikalnych, gdzie jest produkowany, jego sława dawno przekroczyła granice tych obszarów. Rum zdobył uznanie na całym świecie, stając się jednym z najpopularniejszych alkoholi destylowanych globalnie. Współczesne trendy barmańskie i rosnące zainteresowanie rzemieślniczymi destylatami sprawiają, że rum zyskuje coraz większą popularność także w krajach o chłodniejszym klimacie.
W jaki sposób aromat i mocny smak rumu mogą oczarować nas za barem i w kuchni? Sprawdźmy.
Jak pić rum? Choć wysokiej jakości rum pijany bywa bez dodatków, na lodzie lub z wodą, najczęściej alkohol ten traktowany jest jako składnik pysznych drinków. Do najpopularniejszych koktajli z tym alkoholem należą Mojito, Daiquiri, Pina Colada, Cuba Libre, Planter's Punch czy Mary Pickford. Z czym pić rum? Z sokami, likierami, cukrem, miętą i napojami gazowanymi! Nowoczesne wariacje na temat klasyki powstają np. wtedy, gdy osoby zastanawiające się, jak pić rum, zastępują tradycyjny rum z przepisu którymś z nietuzinkowych rumów aromatyzowanych. Warto też zwrócić uwagę na liczne warianty Mojito albo koktajli z rodziny Fizz, która znacznie rozrosła się w ostatnich dekadach. Mieszanka rumu z wodą i cytrusami – pozostaje popularnym sposobem spożywania tego alkoholu, nawiązując do morskich tradycji.
Tradycja mieszania rumu z sokiem z cytrusów sięga czasów marynarki brytyjskiej, kiedy to podawano grog - rum z wodą i cytryną - jako sposób walki ze szkorbutem. Obecnie rum jest często podawany w formie koktajli ze względu na swój łagodny smak, aromaty i zdolność do harmonijnego łączenia się z różnymi składnikami. Jego słodkawy charakter pochodzący z trzciny cukrowej doskonale komponuje się z owocowymi sokami, likierami i aromatycznymi dodatkami. Ta uniwersalność sprawia, że rum jest podstawowym składnikiem wielu klasycznych drinków tropikalnych i tiki.
Rum znajduje nie tylko zastosowanie barmańskie, ale też kulinarne. Alkohol ten może stanowić cenne dopełnienie dań mięsnych, warzywnych oraz deserów. Rum kubański lub rum jamajski, a także inny jakościowy alkohol z tej grupy, może być wykorzystany do przygotowania pysznej marynaty do żeberek, karkówki lub tofu. Rum świetnie smakuje z polędwiczką oraz piersią z kurczaka. Może również sprawdzić się jako dodatek do owoców morza. Co do deserów, ciekawe doznania kulinarne zapewnia w towarzystwie tarty owocowej, a także jako dodatek do ciastek czy babeczek.
Rum jest często używany w gotowaniu jako składnik w potrawach i deserach, nadając im wyjątkowy, egzotyczny charakter. W kuchni karaibskiej rum wykorzystywany jest do marynowania mięs, flambirowania owoców i tworzenia aromatycznych sosów. W cukiernictwie rum doskonale komponuje się z czekoladą, wanilią i owocami tropikalnymi, a aged rum dodaje szlachetności deserom i ciасtom.
Subskrybuj newsletter i otrzymaj kod rabatowy.
Kod rabatowy 20 zł na jednorazową rezerwację za kwotę minimum 200 zł*
*Kod rabatowy ważny jest przez 60 dni i nie łączy się z innymi promocjami na stronie serwisu winnicalidla.pl. Użytkownik może wykorzystać tylko jeden kod rabatowy z tytułu zapisu do newslettera.
Łap rabaty i dostęp do wszystkich akcji promocyjnych.
Rezerwuj i odbierz już następnego dnia.
Odbierz 20 zł rabatu i inspirującego ebook'a - kliknij w link przesłany na Twojego maila.
Rabat 20 zł jest aktywny przy rezerwacji za min. 200 zł.